 |
| ในภาพนี้ผมกำลังเดินทางจาก Santa Barbara กลับมาประเทศไทยกะทันหันเมื่อเดือน ก.พ. เนื่องจากอาการป่วยของคุณแม่ ผมหยิบกล้องออกจากกระเป๋าเดินทาง ปรับไปที่ full auto mode (no flash) แล้วก็กดชัตเตอร์ ปรากฎว่าในความโชคร้ายของชีวิต ก็ยังมีความโชคดีอยู่นิดหน่อยที่แสงในภาพนี้สวยงามกำลังดีโดยที่ไม่ต้องพยายามจัดฉากใดๆ |
อุปสรรคของชีวิตนั้นบางครั้งก็เหมือนอุปสรรคของการถ่ายภาพ บางครั้งเหตุการณ์อันน่าจดจำมันก็เกิดขึ้นตอนที่เราไม่ทันตั้งตัว ไม่ทันได้เตรียมอุปกรณ์ที่เหมาะสม ไม่ทันได้วางขาตั้งกล้อง ไม่มีโอกาสได้เลือกสภาพแสง บางครั้งมันก็จำเป็นที่จะต้องฉีกขนบเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ นั่นคือ "การบันทึกความทรงจำ" ซึ่งผมถือว่านั่นคือหน้าที่หลักของภาพถ่าย หน้าที่ถัดไปก็คือ "ความสนุกสนานของผู้ถ่าย" ส่วนความสวยงาม, ความเป็นปัจเจก (ความไม่เหมือนใคร), และความเป็นปรมัตถ์ (การแสดงออกซึ่งเทคนิคอันสูงส่ง) เป็นเรื่องรองลงไป
 |
| ในภาพนี้ คุณแม่ของผมกำลังใส่บาตร เหตุเกิดยามเช้ามืด โชคดีผมมีเลนส์ 50mm f/1.8 อยู่ใกล้มือ กระนั้นแสงก็ยังน้อยมากจนต้องปรับ ISO ขึ้นสูงสุดเป็น 6400 ถ่ายที่ความเร็วชัตเตอร์ 1/10 วินาที ภาพที่ออกมาสั่นไหว พร่ามัว grainy และมี noise เยอะแยะไปหมด แต่ผมพึงพอใจกับความทรงจำที่ภาพนี้เก็บไว้ได้ |
วันหลังจะทยอยนำภาพความทรงจำมาเล่าให้ฟังในบล็อกนี้ บางครั้งอาจเขียนสั้นๆ บางครั้งอาจเขียนยาวๆ บางครั้งอาจจะมีแต่รูป บางครั้งอาจจะบ่นอย่างเดียว ไม่มีรูป สุดแล้วแต่อารมณ์ศิลปินจะพาไป พบกันได้ที่นี่ Power Plus Photography
http://powerplusphotos.blogspot.com
สถาปนา: 7 ตุลาคม 2554
โดย: ม็อค ผนวกเดช สุวรรณทัต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น